Ze wszystkich lalek, które przeszły przez moje ręce (łącznie osiem sztuk plastiku) aż trzem zostawiłam oryginalny makijaż ust (śmieszny fakt- z tych delikwentów mieszka ze mną obecnie tylko jeden). Nie wiem co jest z tymi ustami u lalek, że tak mnie denerwują. Lubię je jako oddzielne elementy, ale często kompletnie nie współgrają dla mnie z resztą twarzy. U Mo na przykład wydawały mi się zdecydowanie za ciemne. Po pierwszym rozebraniu wyżej wspomnianego, umyciu go i wciśnięciu ciała we wcześniej przygotowaną, napojoną herbatą koszulę, przystąpiłam do misji przemalowywania.
Tak oto Mortimer zyskał nowe usta. I rozkrwawione kłykcie, powodów dla ich zaistnienia w sumie brak, no chyba że policzymy jako powód wysoce subiektywną estetykę. Wcierając suche pastele w usta (nie swoje) wymieniłam mu od razu rzęsy na gęstsze (kolejny z moich prywatnych odchyłów, firmowe rzęsy to największy wróg zaraz po ustach) i wymyśliłam, że zorganizuję szare chipy. Najpierw jednak musiałam wyjąć stockowe, co okazało się traumatycznym przeżyciem dla mnie, mojego śrubokrętu i wspomnianych chipów- w swojej lepkiej całości przetrwał tylko jeden, drugi rozpadł się na lepkie kawałki. Nie wiem, czym ktoś przyczepiał mu te chipy, ale nie chcę mieć z tym nic wspólnego.
Po podmalowaniu nowych chipów metalicznym szarym lakierem do paznokci znalezionym w sekretarzyku rodzinnego domu Mo został ponownie skręcony.
  (wianuszek założony przez W. raczej żartobliwie niż poważnie, acz całkiem mu w nim do twarzy)



  
Kilka dni temu wymieniłam z ciekawości chipy Mo na złote i cholera no, wygląda całkiem fajnie. Nadal intensywnie myślę też o zakupie chłopakowi wiga jakiejś lepszej jakości (Leeke czy inne Formydoll), szarego i kręconego, fason podobny do obecnego. No i wypadałoby obsypać rodzynka ubraniami. Koszulami szczególnie. Beznadziejnymi spodniami w kratę. Swetrami w paskudne wzory. Oblepić plastrami poharatane łapy. 

PS Następne w postowej kolejce są Toska i Noah (zapewne w dokładnie tej kolejności), ich relacje opatrzone będą zdecydowanie bogatszą liczbą zdjęć. Po skończeniu tej szalonej serii planuję/pragnę skrobnąć coś o charakterach/zainteresowaniach/życiach(? sprawa dyskusyjna), jakie mają członkowie rodzinki przewijający się na tym blogu.

Do następnego 💭