Instrumentarium: marca 2020

Gotowanie na ekranie- sequel

by pretensjonalnazwa - marca 24, 2020

🍝!💞

[Całość historii inspirowana cyklem lalkowo-gotowaniowym od Aleks z https://flower-dolls.blogspot.com/, której przepis na yellow curry polecam nie tylko w wersji lalkowej!]

Penny: ...

P: ...

P: To jest chyba najpyszniejsze spaghetti, nie, najpyszniejsze danie jakie jadłam w moim życiu! Ta tekstura! Ten bukiet! Ta eksplozja smaków! Proszę wezwać szefa kuchni!

P: Liiiiiiiiiiiiinh, pewien zadowolony koneser makaronu z sosem chciałby ci coś przekazać. Podobno odnośnie twojego makaronu i podobno całkiem ważne rzeczy!
Linh: No co tam znowu? Smakowało?
P: Czy smakowało? Niedomówienie! Najlepsze spaghetti jakie jadłam. Bez konkurencji.

P: *całus w policzek* Przyszłam pogratulować kucharzowi, no i podziękować! Dzięki, że zgodziłaś się mnie nakarmić. Następnym razem to ja ci coś upiekę!
L: No nie wierzę! Zapisuję sobie ten moment w mentalnym pamiętniczku i kiedyś pociągnę cię do odpowiedzialności!

💖!🍝

[Jakieś dobre trzy miesiące później]

P: Linh, hej Linh! A może dzisiaj ugotujemy coś wspólnie?
L: Chyba żartujesz. Obiecałaś mi ciasto! Blacha czekoladowego i może pomyślimy o jakiejś kaszy z warzywami.
P: ...

2 komentarze

Gotowanie na ekranie

by pretensjonalnazwa - marca 22, 2020

Z małym poślizgiem czasowym ale nadajemy!

🍝!🍴

Linh: Witam, z tej strony ekranu Linh znana również jako "Ta, która nie opuściła ani jednego odcinka MasterChefa" co, chciałabym nadmienić, prawdą nie jest. Jest nią natomiast to, że umiem nie rozgotować makaronu i całkiem sprawnie mieszam sos do spaghetti ze słoika.

L: Penny, moja droga współlokatorka, nie za dobrze radzi sobie w kuchni i poprosiła mnie o pomoc w przyrządzeniu porcji spaghetti. Jej smutny jadłospis z ostatnich kilku dni ~~i piękne oczy~~ przekonał mnie, żeby poratować dziewczynę w potrzebie.

L: No więc jestem. Miejsce operacji: kuchnia. Potrzebne przyrządy: garnek, może być jeden, mogą być dwa- będziemy gotować makaron i podgrzewać sos. Łyżka się przyda do mieszania i nakładania. Potrzebne składniki: makaron, sól, sos do spaghetti ze słoika, ziółka do posypania gotowego dzieła sztuki kulinarnej. Reszta wyjdzie w praniu. W gotowaniu się znaczy.

L: Jak ktoś oglądał "Ratatuj" (A jak ktoś nie oglądał to nie wiem co do tej pory robił ze swoim życiem i marsz przed laptop/telewizor nadrabiać~A.) to wie, że znakiem kucharza jest brudny fartuch i czyste mankiety. Dlatego cyk, podwijamy rękawy.

L: Jak już podwiniemy rękawy to myjemy łapy. Tylko porządnie, bez omijania niektórych palców i marudzenia, że mydło pachnie rumiankiem a nie lawendą!

L: Jak mamy długie, cudowne i jedwabiste włosy takie jak mam na przykład, nie chwaląc się, ja, to szukamy gumki.

L: Najlepiej takiej, która nie dość, że spełnia swoją funkcję, to jeszcze dodaje nam uroku!

L: Łapiemy jak najwięcej włosów się da żeby nic nam nie wpadało i nie przeszkadzało. Poprawianie fryzury palcami uwalanymi sosem nie należy do najprzyjemniejszych czynności, zapewniam, testowałam.

L: Polecam fartuch żeby się nie pobrudzić. Mój jest może i krzywy ale funkcję spełnia!

L: Przygotowania zakończone, teraz można przejść do rzeczy.

L: Bierzemy garnek, raczej większy żeby nam się makaron pomieścił. Pamiętajcie, że makaron zwiększa objętość podczas gotowania.

L: Odmierzamy potrzebną ilość klusek w zależności od tego, jak duży żołądek ma nasza współlokatorka i jak bardzo zdeterminowana jest żeby go zapełnić.

L: I jeszcze ze trzy takie...

L: Sprawdzamy, czy się pomieszczą.

L: I transportujemy na kuchenkę!

L: U nas w mieszkaniu akurat płyta indukcyjna ale to nie ma znaczenia. Lejemy wodę żeby w praktyce zakryła makaron, ustawiamy na dużą moc i czekamy na bąbelki.

L: I czekamy...

L: Można posolić kiedy się chce, szkoły są różne. Ja posolę teraz, słyszę już słodki dźwięk bąbli.

L: Wkładamy makaron, powoli i bez nerwów, można śpiewać jak ktoś lubi. Albo recytować wiersze.

L: I niech się gotuje przez tyle minut ile rozkazuje mu instrukcja na opakowaniu, u mnie będzie z dziesięć.

L: Przez ten czas szykujemy sobie fajny talerz do układania makaronu. Taki mi kiedyś zrobił znajomy na kursie z ceramiki ale jeśli nie macie akurat znajomego zainteresowanego ceramiką to może być inny talerz.

L: Możemy próbować sobie po nitce co jakiś czas żeby sprawdzić czy już odpowiednio miękki. Albo twardy. Tylko uwaga, próbowanie wciąga i możemy wciągnąć więcej klusek niż byśmy się spodziewali!

L: Wyłączamy ogień czy inne źródło ciepła i triumfujemy! Najtrudniejsze za nami! Wrzucamy nasz makaron na sitko i dajemy go pod wodę żeby się nie posklejał.

L: W międzyczasie podgrzewam sobie sos w garnku umytym po makaronie, tutaj filozofii nie ma tylko trzeba mieszać co jakiś czas żeby nam się nie spalił garnek i dom.

L: Układamy kluchy na talerzu, jak ktoś się czuje na siłach może ułożyć z nich jakiś świetny wzór albo nawet obraz ale ja zdecydowałam się na klasyczne, nigdy nie wychodzące z mody "absolutnie nic".

L: Uważając żeby się nie poparzyć, wylewamy sos na górę. Albo wykładamy łyżką jeśli jest gęsty. Pac pac.

L: Posypujemy ziołami, najlepiej takimi, które lubimy. Inaczej ma to mniej sensu ale nie będę nikogo osądzać.

L: Gapimy się na nasze dzieło przez nieludzko długi czas. Robimy zdjęcia pod każdym możliwym kątem. Z każdej strony. Dodajemy zdjęcia na wszystkie portale społecznościowe stosując odpowiednie oznaczenia i filtry.

L: I gotowe! Przenosimy danie do miejsca, gdzie będzie jedzone.

L: Wyposażamy potencjalnego makaronożercę w sztućce, ja daję widelec i nóż bo to mam. Wiem, że powinna być łyżka albo drugi widelec ale sztućców ci u nas zdecydowanie nie pod dostatkiem. Teraz pozostaje tylko zawołać:

Penny, obiad!

🍝!🍴

🍴Czy spaghetti Linh okaże się hitem?
🍴Czy najedzona Penny to dobra Penny?
🍴W jaki sposób wyrazić wdzięczność za przygotowany posiłek?
🍝Odpowiedzi na te i inne pytania szukajcie w kolejnym, ostatnim już poście z serii "Gotowanie na ekranie" jutro o 20.00 w zaciszu bloga!

🍝!🍴

L: A jak chcecie dać coś ekstra do picia to można pomyśleć o soku albo winie. Smacznego!

2 komentarze

Gotowanie na ekranie - prequel

by pretensjonalnazwa - marca 20, 2020

🍲?🍴

Penny: Tu Penny, dzisiaj wyjątkowo nadajemy z kuchni. Przyszłam tutaj z bardzo ważnego powodu.

P: Zupełnie niespodziewanie, po dwóch dniach jedzenia prawie wyłącznie czekoladowych chrupeczek, zrobiłam się głodna jak najprawdziwszy z wilków. Ale nie tak zwyczajnie głodna, o nie! Skoro już udało mi się zwlec z łóżka, to teraz mam zamiar napełnić brzuch czymś pysznym!

P: Po solidnym naoglądaniu się polecanych filmików gotujących w sieci specjalistów mam ochotę na spaghetti z sosem pomidorowym, posypane ziołami... O tak, to jest to! Bez makaronu w sosie się stąd nie ruszam. Ok Penny, pora zgromadzić potrzebne składniki!

[Jeden dokładny przegląd kuchennych szafek i lodówki później]

P: ...
P: ...
P: Składniki może i są, ale właśnie sobie przypomniałam, że nie umiem gotować.

P: Ale na szczęście znam kogoś, kto nigdy nie opuścił ani jednego odcinka MasterChefa. Chyba najwyższa pora uruchomić moje tajne kontakty!

🍴Czy Penny uda się nawiązać kontakt z tajemniczym kucharzem?
🍴Czy ów kucharz ze znalezionych w kuchni składników zdoła przygotować danie godne złotego medalu?
🍴Czy młodej dziewczynie uda się spełnić marzenie zapełnienia żołądka pysznym makaronem czy zostanie skazana na konsumpcję kolejnej paczki czekoladowych chrupek?
🍲Odpowiedzi na te i inne pytania szukajcie w kolejnym poście z serii "Gotowanie na ekranie" już jutro o 20.00 w zaciszu bloga!

🍲?🍴

4 komentarze

Newer Posts

Older Posts

Gotowanie na ekranie- sequel

Gotowanie na ekranie

Gotowanie na ekranie - prequel

O miejscu słów kilka

Berek, goń mnie

Stare dzieje